öyrənmək

f.

1. Bilik əldə etmək, bir şeyi təcrübə ilə mənimsəmək. Tarda çalmağı öyrənmək. İngilis dili öyrənmək. İşin texnologiyasını öyrənmək. // Bir işlə (sənətlə, peşə ilə) məşğul olaraq ona sahiblənmək, yiyələnmək, bir sənət (peşə, ixtisas) əldə etmək. Dərzilik peşəsi öyrənmək. // Məşğul olaraq hazırlamaq, hazırlaşmaq. <Əsgər:> Rəsul, . . heç olmasa kitabı əlinə al, barı görsün ki, guya dərsini öyrənirsən. N. V..

2. Bax öyrəşmək 1-ci mənada. İstiyə öyrənmək. – Biz hərbiyyəlilər danüzü durmağa öyrənmişik. M. C..

3. Xəbərləşib, soraqlaşıb bilmək, məlumat əldə etmək, xəbər bilmək. Vəziyyəti öyrənmək. – <Xan Məmməd bəyə:> . . Bir öyrən gör Fətəlinin başında nə qədər adamı var. Ç.. Lakin nə adını bilirdim, nə də kim və nəçi olduğunu öyrənə bilmişdim. S. H.. // Məc. mənada. Həyat nədir? Sual verdim özümə; Mənasını çiçəklərdən öyrəndim. M. Müş..

4. Tədqiq etmək, araşdırmaq, tədqiqat aparmaq. Füzulinin yaradıcılığını dərindən öyrənmək. Çayın su rejimini öyrənmək.